Ja, waarom springt River Board niet vanzelf op rood als het te hard waait? Het automatiseren van roeiverboden lijkt een no-brainer. Toch kleven er meer haken en ogen aan dan je misschien denkt.
Maar laten we bij het begin beginnen, waarom bestaat River Board eigenlijk?
Tip: lees eerst het blog ‘Waarom ik River Board heb gemaakt’
Kort samengevat: na een dramatisch roeiongeval kwam ik tot de slotsom dat ik niet meer in blind vertrouwen in een roeiboot kan stappen. Ik wil me actief bezighouden met de veiligheid van mijzelf en mijn ploeggenoten. Cruciaal hierbij is dat ik me bewust ben van de vaaromstandigheden voordat ik het water opga. Zodat ik beter op kan anticiperen op mogelijke risico’s.
Ik geloof dat heel veel roeiers zo’n professionaliseringsslag kunnen maken.
Vaaromstandigheden, grenswaarden en roeiverboden
River Board toont de actuele vaarcondities. Dat is handig als je wilt weten of je wel of niet mag roeien volgens het roeireglement. Maar dat betekent niet dat ons binnen de afgesproken grenswaarden niets kan gebeuren. Juist de combinatie van verschillende omstandigheden én hoe we hierop inspelen, bepaalt hoe veilig we op het water zijn. River Board is eigenlijk vooral bedoeld als hulpmiddel om ons beter voor te bereiden op al die situaties waarin wél kan worden geroeid.
Roeiverboden automatiseren
Bij mijn roeivereniging leiden grenswaarden nog weleens tot discussie op het vlot. Bijvoorbeeld of het nu windkracht 5 of 6 is. River Board voedt deze discussie met objectieve data. De app helpt ons dus bij ons besluit wel of niet het water op te gaan.
Dan is het een kleine stap om dit besluit uit handen van de roeier te nemen en het scherm op rood te zetten als de grenswaarde is gepasseerd. Ik noem dit een geautomatiseerd roeiverbod. We kunnen zelfs nog een stap verder gaan en de informatie van River Board samenvatten in een ondubbelzinnig eindoordeel: er kan wel/niet geroeid worden. Voilà het stoplicht.
Als we dit…
…nu eens vereenvoudigen tot dit
River Board, de stoplichteditie
Laten we ‘m bouwen, de stoplichtversie van River Board. We beginnen natuurlijk met een programma van eisen, of requirements zoals softwarebouwers dat noemen.
Een stoplicht voor roeiers…
- Moet werken voor alle variabelen
Als er factoren zijn die wel kunnen leiden tot een vaarverbod, maar niet worden beoordeeld door de app, staat het stoplicht onterecht op groen. Zie ook punt 2. - Mag nooit onterecht op groen staan
Bij groen licht moet je erop kunnen vertrouwen dat je veilig het water op kunt. Het bestuur kan verantwoordelijk worden gehouden als er onterecht groen licht is gegeven. - Mag niet onterecht op rood staan
Het omgekeerde geldt ook. Als het licht op rood staat, terwijl iedereen ziet dat er prima geroeid kan worden, wordt er natuurlijk geroeid. Dat hoeft maar een paar keer te gebeuren en het stoplicht heeft geen waarde meer. - Moet altijd kloppen
Logisch gevolg van punt 2 en 3: de data moeten altijd beschikbaar en betrouwbaar zijn.
Proef op de som
Bij Jason in Arnhem kunnen de volgende variabelen leiden tot een roeiverbod:
- (drijf)ijs,
- temperatuur,
- zicht (mist),
- (dreigend) onweer,
- windkracht of -vlagen en
- zonsondergang/-opkomst
Deze grenswaarden heb ik verwerkt in een van de eerste bèta-versies van River Board. Als de grenswaarde werd overschreden, dan sprong het bijbehorende blokje op rood. Deze betaversie heb ik getest onder een groep roeiers bij Jason.
Wat bleek? Met name mist (zicht) en onweer zijn te plaatselijk om met voldoende betrouwbaarheid te voorspellen. (Drijf)ijs is zelfs helemaal niet meetbaar. Oftewel, bij 3 cm ijs staat ons stoplicht doodleuk op groen – onterecht. Datzelfde kan dus gebeuren bij mist, onweer en in mindere mate windkracht.
Kortom, het is niet mogelijk een stoplichtversie te maken voor álle vaarbeperkingen, die nooit onterecht op groen of rood staat.
Bestuurlijke verantwoordelijkheid
Bij RV Jason in Arnhem kondigt het bestuur alleen een roeiverbod af in uitzonderlijke gevallen. In alle andere situaties moeten de leden zelf de omstandigheden beoordelen en de regels toepassen. Het bestuur hangt niet bij iedere windvlaag een briefje met een vaarverbod op de loods.
Er ligt dus een grote verantwoordelijkheid bij de individuele roeier. Wanneer we het roeiverbod automatiseren, verschuift deze verantwoordelijkheid via de app ongemerkt richting bestuur:
Huidige situatie | Geautomatiseerd roeiverbod |
Roeier moet grenswaarden en vaaromstandigheden kennen | Automatisch roeiverbod op basis van grenswaarden en vaaromstandigheden |
Roeier bekijkt vaaromstandigheden, beoordeelt en besluit | App beoordeelt en besluit |
Roeier is verantwoordelijk voor besluit wel/niet roeien | Bestuur is verantwoordelijk voor de app |
Als verenigingsbestuur moet je je afvragen of je zoveel verantwoordelijkheid naar je toe wil trekken. Ik denk van niet.
Wat kun je dan wel doen als bestuur? Je roeiers goed voorlichten en opleiden zodat ze de verantwoordelijkheid voor hun eigen veiligheid ook daadwerkelijk kunnen nemen. En een cultuur stimuleren waar het normaal is om met elkaar te spreken over veiligheid, voor, tijdens en na het roeien.
River Board voor Dummies
Zelfs als geautomatiseerde roeiverboden technisch haalbaar zijn en het bestuur de extra verantwoordelijkheid accepteert, is het geen goed idee. Want een stoplicht maakt mij als roeier niet veiligheidsbewuster. Het staat lijnrecht tegenover wat ik voor ogen had: roeiers helpen bewuster en deskundiger met de vaaromstandigheden en hun veiligheid om te gaan.
Ik noem de stoplichtversie weleens gekscherend ‘River Board for Dummies’. Omdat hij wel lekker makkelijk is. Een beetje te gemakkelijk. Want als de app automatisch op rood springt bij windkracht 5, hoef je niet meer te kijken hoe hard het waait. Dat is precies wat er gebeurde tijdens onze beta test. Zoals een van de beta-testers het zei toen ik de stoplichtfunctie had uitgezet: “Wat jammer nou, het was juist zo handig met die kleurtjes. Nu moet ik gaan kijken wat er eigenlijk staat en opzoeken wat ook alweer de grens is.”
Toen wist ik het zeker: ik zal van River Board nooit meer een stoplicht maken.
Behouden vaart!
Rense Wallaart